Houdbaarheidsdatum

Wat is jouw houdbaarheidsdatum?

Ik hoor mijn telefoon kwaken in mijn tas, pak hem, kijk even naar het schermpje ‘*onbekend*’. Niets vermoedend neem ik de telefoon op. “Hallo, ik wil met je praten” klinkt de onvaste stem aan de andere kant van de lijn.

“Ze hebben me een vaststellingsovereenkomst onder de neus gedrukt. Ik moet weg, voor het einde van het jaar. Het is belachelijk, ze willen van mij af. Maar ik heb nog geen andere baan”.

“O, Wat ga je doen?” vraag ik neutraal.

De stem aan de andere kant van de telefoon klinkt nog steeds onvast. ”Nou, ik zat zo te denken. Ik doe ze een tegenvoorstel. Zodat ik tot en met mei in deeltijd bij ze kan blijven werken en dan heb ik in ieder geval een inkomen”.

“Dus je wilt nog 6 maanden blijven?” vraag ik nieuwsgierig.

“Ja, ja, dat lijkt mij het beste. Dan kan ik de opdracht bij de klant gewoon afmaken”.

“Zou je nog echt verder willen in dit bedrijf?” vervolg ik

“Nee, al bijna 1 jaar wil ik eigenlijk geen onderdeel meer uitmaken van dit bedrijf” reageert de stem.

“Dus jouw baan bij dit bedrijf is voor jou een doodlopende straat” poneer ik als stelling.

“Ja, dat geloof ik wel, ja” klinkt het enigszins vertwijfelt.

“En nu vandaag vinden zij dat ook?” stel ik vragend

“Ja” klinkt de stem enigszins verwonderd. Zich afvragend waar ik precies de aandacht op wil vestigen.

“Als je met jezelf de afspraak zou hebben om naar Parijs te lopen en je ziet op een bordje ‘doodlopende straat’ staan, zou je er dan voor kiezen om die straat in te lopen?”.

“Nee, natuurlijk niet!” zegt de stem volledig overtuigd.

“Hoe komt het dan dat je de straat, die je zelf al een jaar geleden hebt bestempeld als doodlopend en waar naast je bedrijf nu ook een bordje doodlopend heeft neergezet, toch inloopt?” vraag ik uit de grond van mijn hart.

“Tja, zekerheid, geld, een baan hebben” zegt de stem zachtjes

“Als ik je een zak met geld zou geven met een miljoen euro, wat zou je dan het liefste doen?” vraag ik.

De onvaste stem aan de andere kant breekt: “…weggaan natuurlijk…”

“Waarom gun je jezelf dat dan nu niet?’ vraag ik oprecht…..

Een klein fragment van een gesprek dat ik een tijdje geleden had.

Ik geloof dat mensen een bepaalde houdbaarheid hebben als het om een baan gaat. Het moment waarop je van binnen weet, dat je geen plezier meer beleeft aan jouw werk, je klaar bent met deze functie of organisatie. Je weet het omdat je uit ontwikkeld bent, je je vaker stoort aan jouw collega’s dan dat je plezier aan ze beleeft, je je werk gaat zien als routine in plaats van een uitdaging en je ’s morgen niet meer uit je bed wilt komen, om naar je werk te gaan.

Wat ik bij veel van mijn  kandidaten merk is dat zij dit zelf meestal al een jaar of zelfs langer weten, maar pas in beweging komen als de organisatie dat van ze vraagt.

Hoe komt dat nu?

Er zijn veel verschillende redenen te noemen waarom dit gebeurt, maar één van de belangrijkste redenen is volgens mij onze angst om uit onze comfortzone te komen.

Zoals uitgelegd in onderstaande filmpje

Daarnaast hebben wij in ons leven van ouders, leraren en vrienden geleerd om dingen tegen onszelf te zeggen als:

• Je moet je niet zo aanstellen, zo erg is het ook weer niet
• Ik mag blij zijn dat ik een baan heb
• Morgen gaat het allemaal wel weer beter
• Stoppen, wat zullen anderen ervan denken
• Ik moet er het beste van maken
• Ik mag niet opgeven

Op deze manier stoppen we de stem in ons hoofd die ons waarschuwt dat we de houdbaarheidsdatum hebben bereikt. Het gevolg is verzuring. En verzuring levert ons vervolgens minder energie, bore- en burn-outs op.

We hebben afgeleerd om bij onszelf stil te staan en ons af te vragen: Wat gebeurt er eigenlijk? Hoe komt het dat ik dat zo ervaar? Wat is mijn aandeel hierin? Wat zijn mijn mogelijkheden?

Wat we doen is: we zetten onze schouders eronder en gaan met de waan van de dag met de stroom mee tot we verzuipen of iemand anders de stop eruit trekt.

Heb jij eigenlijk behoefte om stil te staan bij jezelf? Gun jezelf de tijd en de ondersteuning om je passie en energie terug te vinden. De dienst inzichtcoaching is dan iets voor jou, kijk vooral eens naar het traject passie of neem gratis en vrijblijvend contact op met Esther Stehouwer door te mailen naar esther@blikverruimer.nl of bel 06-41715697